Zero + Zero does not equal Zero

วันที่ 9 สิงหาคม – 21 กันยายน 2568

ณ BACC pop•up, People’s Gallery P1 Room, 3rd Fl., MMAD, MunMun Srinakarin

นิทรรศการ สูญ + ศูนย์ ไม่เท่ากับ สูญศูนย จัดโดย: จุฑาพิชญ์ อุสาหะ

“สวัสดีครับ ผมชื่อ จืด อาชีพของผมคือศิลปิน… หรืออาจจะเป็นศิลปินที่กำลังจะเลิกเป็น หรือจริงๆ แล้วอาจจะไม่เคยเป็นเลยก็ได้ ผมครุ่นคิดถึงความเป็นไปของโลกใบนี้ โลกที่ขับเคลื่อนด้วยระบบทุนนิยมซึ่งส่งผลกระทบอย่างมากต่อชีวิตของศิลปิน และชีวิตของผู้คนธรรมดาที่ต้องดิ้นรนอยู่ในโลกปัจจุบัน

วันหนึ่ง ผมได้คำตอบที่อาจจะฟังดูรุนแรง แต่กลับสะท้อนความจริงที่ผมเผชิญ: “ศิลปะสำหรับคนจนอย่างผม คือ ความตาย” ฟังดูน่าตกใจใช่ไหมครับ? แต่คำว่า “ความตาย” ในที่นี้ไม่ได้หมายถึงการตาย ในที่นี้ไม่ได้หมายถึงการตายอาจจะเป็น การ “ทรยศ” ต่อ…… ผ่านสายตาที่ เรียกว่า การ “ตัดสินและสิ้นสุดอย่างชอบธรรม” การเปลี่ยนแปลงที่ไม่สิ้นสุดใน “โลก” ที่เราอาศัยอยู่ “โลก” (Earth) ที่เป็นเพียงวัตถุซึ่งถูกขับเคลื่อนด้วย “เวลา” ที่ถูกกำหนดไว้ แม้ในช่วงเวลาที่เราเกิด เติบโต และกระทั่งถึงวาระสุดท้ายของชีวิต มนุษย์เราต่างก็แสวงหา “ความสุข” (Happiness) แต่ในโลกที่เต็มไปด้วยการแข่งขันและความโดดเดี่ยว ความสุขกลับเป็นสิ่งที่ไขว่คว้าได้ยาก

ใครบางคนเล่าถึงความหมายของ “ความสุข” (Happiness) เขาตอบผมว่า “ในโลกใบนี้ ชีวิตไม่ได้ถูกเรียกว่าความสุข สิ่งที่เรียกว่า happiness เป็นสิ่งพิเศษ แต่สำหรับฉัน ความสุข ในความหมายของประเทศไทย คงเป็นการทำอะไรสำเร็จสักอย่าง ฉะนั้นความสุขของฉันจึงไม่มีอยู่จริง” คำตอบนี้ตอกย้ำความรู้สึกของผมว่า ความสุขที่แท้จริงนั้นอาจเป็นเพียงภาพลวงตาในโลกที่เต็มไปด้วยความไม่แน่นอน

โลกของเราอาจเป็นเพียง “การดำรงอยู่อย่างชั่วคราวที่ไม่รู้ว่าจะสิ้นสุดเมื่อไหร่” หรือหมุนไปด้วย “กงล้อแห่งโชคชะตา (Wheel of Fortune)” มากกว่าที่จะมีแต่ความจรรโลงใจที่พร้อมจะประกอบไปด้วยความสุข เพราะความทุกข์ก็เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตที่เรากำจัดออกไปไม่ได้ หากตัดความทุกข์ออกไป ชีวิตมนุษย์ก็คงจะไม่สมบูรณ์”